رشته علوم کامپیوتر دانشگاه پیام نور سبزوار

یام نور سبزوار,پیام نور,دانشگاه,علوم کامپیوتر,پیام نور, نرم افزار,سخت افزار,دانشگاه پیام نور سبزوار,آموزشی,دنلود نرم افزار

رشته علوم کامپیوتر دانشگاه پیام نور سبزوار

یام نور سبزوار,پیام نور,دانشگاه,علوم کامپیوتر,پیام نور, نرم افزار,سخت افزار,دانشگاه پیام نور سبزوار,آموزشی,دنلود نرم افزار

چه غریب ماندی ای دل


 چه غریب ماندی ای دل ! نه غمی, نه غمگساری
نه به انتظار یاری, نه ز یار انتظاری
غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد
که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری
چه چراغ چشم دارد دلم از شبان و روزان
که به هفت آسمانش نه ستاره‌ای است باری
دل من ! چه حیف بودی که چنین زکار ماندی
چه هنر به کار بندم که نماند وقت کاری
نرسید آن که ماهی به تو پرتوی رساند
دل آبگینه بشکن که نماند جز غباری
همه عمر چشم بودم که مگر گلی بخندد
دگر ای امید خون شو که فرو خلید خاری

 سحرم کشیده خنجر که:چرا شبت نکشته‌ست
تو بکش که تا نیفتد دگرم به شب گذاری
به سرشک همچو باران ز برت چه برخورم من؟
که چو سنگ تیره ماندی همه عمر بر مزاری
چو به زندگان نبخشی تو گناه زندگانی
بگذار تا بمیرد به بر تو زنده واری
نه چنان شکست پشتم که دوباره سر برآرم
منم آن درخت پیری که نداشت برگ و باری
سر بى پناه پیری به کنار گیر و بگذر
که به غیر مرگ دیگر نگشایدت کناری
به غروب این بیابان بنشین غریب و تنها
بنگر وفای یاران که رها کنند یاری

 

باز هم با سلام



می خندیدیم ؟! کدام لحظه ی نایاب را اندیشه می کردیم ؟! و چگونه عبورروزهای تلخ را تاب می آوردیم؟! آری ! بیگمان پیش از اینها مرده بودیم ? اگر عشـق نبود اگر عشـق نبود ? به کدامین بهانه می گرستیم و می خندیدیم ؟! کدام لحظه ی نایاب را اندیشه می کردیم ؟! و چگونه عبورروزهای تلخ را تاب می آوردیم؟! آری ! بیگمان پیش از اینها مرده بودیم ? اگر عشـق نبود

 

تبریک


تبریک

میلاد امام علی(ع) و روز پدر را به تمامی دانشجویان و همچنین بازدید کنندگان محترم این وبلاگ تبریک عرض می کنیم.

 

برای مردم مظلوم لبنان و فلسطین


برای مردم مظلوم لبنان و فلسطین

به امید برچیده شدن رژیم غاصب و جنایتکار اسرائیل از روی زمین

خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی جانسوز
هر طرف می سوزد این آتش
پرده ها و فرشها را ، تارشان با پود
 من به هر سو می دوم گریان
 در لهیب آتش پر دود
وز میان خنده هایم تلخ
 و خروش گریه ام ناشاد
از دورن خسته ی سوزان
 می کنم فریاد ، ای فریاد ! ی فریاد

خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی بی رحم
 همچنان می سوزد این آتش
 نقشهایی را که من بستم به خون دل
بر سر و چشم در و دیوار
در شب رسوای بی ساحل
وای بر من ، سوزد و سوزد
غنچه هایی را که پروردم به دشواری
 در دهان گود گلدانها
روزهای سخت بیماری

از فراز بامهاشان ، شاد
دشمنانم موذیانه خنده های فتحشان بر لب
 بر من آتش به جان ناظر
در پناه این مشبک شب
من به هر سو می دوم ،
گریان ازین بیداد
 می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد

وای بر من ، همچنان می سوزد این آتش
آنچه دارم یادگار و دفتر و دیوان
 و آنچه دارد منظر و ایوان
 من به دستان پر از تاول
این طرف را می کنم خاموش
وز لهیب آن روم از هوش
ز آندگر سو شعله برخیزد ، به گردش دود
 تا سحرگاهان ، که می داند که بود من شود نابود

خفته اند این مهربان همسایگانم شاد در بستر
صبح از من مانده بر جا مشت خاکستر
وای ، آیا هیچ سر بر می کنند از خواب
 مهربان همسایگانم از پی امداد ؟
سوزدم این آتش بیدادگر بنیاد
می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد